တစ်ချိန်တစ်ခါက အောင်မြင်ထွန်းကားခဲ့သော်လည်း လူဦးရေအရ တဖြည်းဖြည်းချင်း လျော့နည်းလာခဲ့သည့် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ဂျူးရိုးရာဓလေ့ကို မိသားစုတစ်စုသည် ဆယ်စုနှစ်များစွာကြာအောင် ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။
ဆောင်းပါးနှင့် ဓာတ်ပုံ – ဗစ်တိုရီးယား မီလ်ကို
မစ္စတာ ဆင်မြူရယ် “ဆမ်မီ”ဆင်မြူရယ်စ်မှာ လူသူကင်းမဲ့နေသော အဆောက်အအုံ၏ အတွင်းအကျဆုံး ထိုင်ခုံ တစ်ခုံတွင် ထိုင်လျက်ရှိသည်။ အောက်ဘက်ဆီမှ မွတ်ဆလင်များ ဘုရားဝတ်ပြုရန် ဆော်သြသံများနှင့် ဗုဒ္ဓဘာသာ ဘုရားဝတ်ပြုသံများကိုလည်း အသံချဲ့စက်များမှတဆင့် အဆောက်အအုံ အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်လာကာ လူမရှိ သူမရှိ ပင်မခန်းမ တစ်ခုလုံးအနှံ့ ပဲ့တင်ထပ်လျက်ရှိသည်။
“နယူးယော့ခ်မှာ နေခဲ့တုန်းကထက် ရန်ကုန်မှာက ဂျူးလူမျိုးအဖြစ်ကို ကျွန်တော် ပိုခံစားရပါတယ်” ဟု ဆင်မြူရယ်စ်က ရှင်းပြလိုက်သည်။ “ဟိုမှာက ဂျူးဘုရားကျောင်းကို သောကြာနေ့တိုင်း ကျွန်တော်ရောက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားကျောင်းတိုင်းက ဝတ်လာပြုသူတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့ပါတယ်။ ဘုရားကျောင်းကို ကျွန်တော်မသွားခဲ့ဘူး ဆိုရင်လည်း ဘယ်သူမှ ဂရုစိုက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဒီမှာတော့ ကျွန်တော်မလာခဲ့ဘူးဆိုရင် ဒီဂိတ်တံခါးကို ဘယ်သူက လာဖွင့်ပေးတော့မှာလဲ” ဟု ပြောပြသည်။
၎င်း ရည်ညွှန်းသည့် ဂိတ်တံခါးဆိုသည်မှာ သီးခြားဖြစ်နေသည့် ရန်ကုန်မြို့၏ နောက်ဆုံးလက်ကျန် ဂျူးဘုရားကျောင်းပင် ဖြစ်သည်။ ရန်ကုန်မြို့၏ လူစည်ကားရာ မြို့လယ်ခေါင်မှ ဤဘုရားရှိခိုးကျောင်းကို ၁၈၉၆ ခုနှစ်တွင် တရားဝင် ဖွင့်လှစ်ခဲ့ပြီး တချိန်တခါက မြန်မာနိုင်ငံတွင် စည်ပင်ထွန်းကားခဲ့သော ဂျူးလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ ဗဟိုအချက်အချာ ဆုံမှတ်လည်း ဖြစ်သည်။
“ကျွန်တော်တို့အသိုင်းအဝိုင်းက အတော်လေး သေးငယ်ပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ ဒီနေရာမှာ ရှိနေပါတယ်”ဟု ဆင်မြူရယ်စ်က ဆိုသည်။
ဆင်မြူရယ် ‘ဆမ်မီ’ ဆင်မြူရယ်စ်သည် ဖခင်အမွေကို ဆက်ခံဆောင်ရွက်ရန် မြန်မာနိုင်ငံသို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ ဓာတ်ပုံ – ဗစ်တိုရီးယား မီလ်ကို
အိန္ဒိယနှင့် အီရတ်မှ ဂျူးရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူများသည် ၁၉ ရာစုနှစ်အတွင်း ရန်ကုန်နှင့် မန္တလေးမြို့များ၌ စတင် အခြေချခဲ့ကြကာ ဖြစ်ထွန်းစ ကုန်သွယ်ရေး ဈေးကွက်များ၏ အကျိုးအမြတ်ဝေစုကို အမိအရ ဝင်ယူခဲ့ကြပြီး ဂျူးယဉ်ကျေးမှုလည်း ထွန်းကားလာခဲ့သည်။
“ရန်ကုန်မှာ ဂျူးလူမျိုး ၃,၀၀၀ ကျော်လောက် နေခဲ့ဖူးပါတယ်”ဟု ဆင်မြူရယ်စ်က ဆိုသည်။ “ရှေ့နေတွေ၊ အရာရှိတွေ၊ ဂျူးကျောင်းတွေနဲ့ ဂျူးမြို့တော်ဝန်တွေတောင် ရှိခဲ့ဖူးပါတယ်။ ခုချိန်မှာတော့ ဒါတွေကို ခင်ဗျား မသိနိုင်တော့ပါဘူး”ဟုလည်း ထပ်လောင်းပြောကြားလိုက်သည်။
ဂျူးလူမျိုးများအတွက် ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးတက်နေသော လူမှုအသိုင်းအဝိုင်း တစ်ရပ်နှင့် စီးပွားရေး တိုးတက်မှုမှာ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း မြန်မာနိုင်ငံကို ဂျပန်များ သိမ်းပိုက်သည့်အချိန်အထိပင် ဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဂျူးလူမျိုးများမှာ ဥရောပမှ ဂျူးများကဲ့သို့ ကံကြမ္မာဆိုးနှင့် မကြုံတွေ့ခဲ့ရသော်လည်း ဂျပန်တို့ကမူ ယင်းလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ အင်္ဂလန်နိုင်ငံနှင့် ဆက်စပ်မှုအပေါ် သံသယရှိခဲ့သည်မှာတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။
“ကျွန်တော့်ရဲ့ အဖိုးအပါအဝင် မိသားစုဝင် ခုနစ်ဦးစလုံး ဂျူးအကျဉ်းစခန်းထဲကို ဖမ်းခေါ်သွားပြီး ဗြိတိသျှသူလျှိူ ဟုတ်၊ မဟုတ် စစ်ဆေးခံခဲ့ရပါတယ်”ဟု ဆင်မြူရယ်စ်က ဆိုသည်။ “သူတို့ကို ရက် ၂၀ လောက် ထိန်းသိမ်းထားခဲ့လို့ ကျွန်တော်တို့ အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ အထိတ်တလန့် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်”ဟုလည်း ၎င်းက ထပ်လောင်းပြောကြားခဲ့သည်။
ရန်ကုန်မြို့လယ် ၂၆ လမ်းရှိ မူစမေယာ ယေရှူဝါ ဘုရားကျောင်းမှာ မြန်မာနိုင်ငံမှ တစ်ခုတည်းသော ဂျူးဘုရားရှိခိုးကျောင်း ဖြစ်သည်။ ဓာတ်ပုံ – ဗစ်တိုရီးယား မီလ်ကို
ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်းခြင်းများကြောင့် ဂျူးဘုရားကျောင်းကိုလည်း နှစ်လမျှ ပိတ်ပစ်ခဲ့ရသေးသည်။
“ဂျပန်တွေက ဂျူးလူမျိူးတွေနဲ့ ဗြိတိသျှအကြားက ဆက်နွယ်မှုတွေကို ဘယ်တုန်းကမှ ရှာမတွေ့ခဲ့ပါဘူး”ဟု ဆင်မြူရယ်စ်က ဆိုသည်။ “ဒါပေမဲ့ ဂျူးမိသားစုဝင်တွေကြားမှာ အထိတ်တလန့် ဖြစ်လာခဲ့ပြီး စပြီး ထွက်ပြေးကြတော့တာပဲ” ဟု ၎င်းက ဆိုသည်။
ဂျူးအသိုင်းအဝိုင်း၏ ဒုတိယအကြိမ်မြောက် အင်အားချည့်နဲ့ရချိန်မှာ နောင်နှစ် ၂၀ ကြာသောအချိန်တွင် ဖြစ်သည်။ ဤတစ်ကြိမ်မှာ စစ်အာဏာရှင် အစိုးရလက်အောက်၌ ဖြစ်သည်။ တပ်မတော်အစိုးရက နိုင်ငံတစ်လွှားရှိ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းများကို နိုင်ငံပိုင် သိမ်းလိုက်သောကြောင့် ဂျူးလူမျိုးများမှာ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံထွက်ပြေးခဲ့ကြရပြီး ခန့်မှန်းခြေအားဖြင့် မိသားစု ရှစ်စုမျှသာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်အထိ နည်းပါးသွားခဲ့ရသည်။ တစ်ဦးတည်းသာ ကျန်ရှိတော့သော ဂျူးဘုန်းတော်ကြီးမှာလည်း ၁၉၆၉ ခုနှစ်တွင် မြန်မာနိုင်ငံမှ ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။
ဤဂျူးဘုရားရှိခိုးကျောင်းမှာ ဆယ်စုနှစ်များစွာ ကြာသည်အထိ တည်ရှိနေဆဲ ဖြစ်သော်လည်း လူသူကင်းမဲ့လျက်ရှိသည်။ ပါဝင်ဆင်နွှဲရမည့် ဂျူးအမျိုးသား အရေအတွက် မလုံလောက်သောကြောင့် ဘာသာရေးပွဲများကိုလည်း ရပ်တန့်ခဲ့ရသည်။ ဂျူးမိသားစုပိုင် စက်ရုံတစ်ရုံမှ ထုတ်လုပ်ခဲ့သည့် ကိုကာကိုလာ အချိုရည်ကို ၂၀၁၂ ခုနှစ်အထိ တရားဝင် ထပ်မံထုတ်လုပ်ခြင်း မရှိခဲ့ပေ။
“ကျွန်တော့်အဖေက ဒီမှာနေဖို့အတွက် ကြိုးစားခဲ့သေးတယ်”ဟု ဆင်မြူရယ်စ်က ဆိုသည်။ “သူသာ ထွက်သွားခဲ့မယ်ဆိုရင် တပ်မတော်အစိုးရက ဒီဂျူးဘုရားကျောင်းကို သိမ်းပိုက်သွားလိမ့်မယ်လို့ ယူဆတဲ့အတွက် ဆက်နေဖို့ ကြိုးစားခဲ့တာပါ”ဟုလည်း ၎င်းက ထပ်လောင်းရှင်းပြခဲ့သည်။
pic_1.jpg
၉၁ လမ်းရှိ ဂျူးသင်္ချိုင်းအတွင်းမှ ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှု မရှိသည့် အုတ်ဂူများကို တွေ့ရစဉ်။ ဓာတ်ပုံ – ဗစ်တိုရီးယား မီလ်ကို
မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဂျူးယဉ်ကျေးမှုမှာလည်း တိုးတက်မလာတော့ပေ။ ခန့်မှန်းခြေအားဖြင့် အုတ်ဂူပေါင်း ၆၀၀ နှင့် ၇၀၀ အကြားရှိ ၉၁ လမ်းပေါ်မှ လူသူအသွားအလာ နည်းပါးသော ဂျူးသင်္ချိုင်းမှာလည်း ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှု မရှိဘဲ ချုံနွယ်ပိတ်ပေါင်းများအောက်ဝယ် ရောက်နေခဲ့ရသည်။ အလှတင် သတ္ထုပြားများမှာလည်း အုတ်ဂူများထက်မှ ပြုတ်ကျကာ မြေအလိမ်းလိမ်း ဖုံးလွှမ်းလျက်ရှိပြီး အပေါ်မှာ ခရုများ ကျက်စားလျက်ရှိကြသည်။
မြန်မာ့နယ်စပ်ဂိတ်များ ဖွင့်လှစ်လိုက်ခြင်းနှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ ဝင်ရောက်လာခြင်းတို့ကို ပိုမိုမြင်တွေ့လာရသဖြင့် ပြည်ပရောက် ဂျူးများစွာလည်း ပြန်လည်ဝင်ရောက်လာပြီး ဂျူးယဉ်ကျေးမှုကို တကျော့ပြန် တက်သုတ်နှင် ဖော်ထုတ်လာမည့်အရေးကို မြင်နေရပြီဟု ဆင်မြူရယ်စ်က ဆိုသည်။
ဗြိတိန်မှ လာရောက်နေထိုင်သူ မစ္စတာ ဆမ် ဂလက်မန်းကလည်း သူ့ကိုယ်သူ ယင်းပြန်လည်ရှင်သန်ဖြစ်ထွန်းမှု၏ တစိတ်တပိုင်းအဖြစ် မှတ်ယူလျက်ရှိသည်။ မြန်မာနိုင်ငံသို့ ၂၀၀၇ ခုနှစ်တွင် ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသွားအဖြစ် ပထမဆုံးရောက်ရှိခဲ့သူ ဂလက်မန်းမှာ ခြောက်နှစ်အကြာတွင် မြန်မာနိုင်ငံသို့ တကျော့ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင် အလုပ်လုပ်ရန် ဖြစ်သည်။
ဓာတ်ပုံ – ဗစ်တိုရီးယား မီလ်ကို
“အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း လုပ်ငန်းတစ်ခု စဝင်ပြီး စိတ်ဝင်စားစရာတွေ ဆောင်ရွက်လိုတဲ့ လူငယ်တစ်ဦးအဖို့ မြန်မာနိုင်ငံက ရွေးချယ်ရ လွယ်ကူတဲ့နေရာ ဖြစ်ပါတယ်”ဟု ဂလက်မန်းက ဆိုသည်။ “ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က ကိုယ့်ရဲ့ ဂျူးယဉ်ကျေးမှု အမွေအနှစ်ကို စိတ်ဝင်စားသူအဖြစ်နဲ့ ရောက်လေရာ အရပ်တိုင်းမှာ ဂျူးအသိုင်းအဝိုင်းကို ရှာဖွေလေ့ရှိပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံကို လာတဲ့အခါ ကျွန်တော့်ရဲ့ စိုးရိမ်ပူပန်မှုတစ်ခုက ‘ဒီမှာ တစ်ခုခုများ လုပ်နေကြပြီလား’ဆိုတာပါပဲ”ဟုလည်း ပြောသည်။
ဂလက်မန်း အဆိုအရ မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဂျူးယဉ်ကျေးမှုအကြောင်း သုတေသန စတင်ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး ဆင်မြူရယ်မိသားစု အကြောင်း သတင်းစာဟောင်းများ၌ တွေ့ရှိခဲ့ကြောင်း သိရသည်။
“ဆင်မြူရယ်ကို သူ့လက်ထပ်ပွဲ မတိုင်မီ ရက်အနည်းငယ်အလိုမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် ဆက်သွယ်ခဲ့ပါတယ်။ သူက သူ့မင်္ဂလာပွဲလာဖို့ ကျွန်တော့်ကို ဖိတ်လိုက်ပြီး မင်္ဂလာပွဲအတွင်းမှာ လက်ထပ်လက်စွပ်တောင် ကိုင်ပေးလိုက်ရပါသေးတယ်”ဟု ဂလက်မန်းက ဆိုသည်။ “လွန်ခဲ့တဲ့ ၂၇ နှစ်အတွင်းမှာ ရန်ကုန်မြို့အတွင်းက ပထမဆုံး ဂျူးမင်္ဂလာပွဲ ဖြစ်တယ်ဆိုတာကိုလည်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်”
မြန်မာနိုင်ငံတွင် ဂျူးရိုးရာ အစားအစာများ မရနိုင်သော်လည်း ဂလက်မန်းသည် ၎င်းကိုယ်ပိုင် သောကြာနေ့ ညစာစားပွဲများကို စတင်တည်ခင်းနေပြီး မိတ်ဆွေများ ဆုံစည်းပွဲများမှတစ်ဆင့် မြန်မာနိုင်ငံမှာ အလုပ်လာလုပ်သည့် ဂျူးလူမျိုးများကို တွေ့ဆုံလျက်ရှိသည်။
“ရန်ကုန်က ခေတ္တနားခိုရာ တကယ့်နေရာ ဖြစ်နေတယ်လို့ ကျွန်တော်ခံစားရပါတယ်”ဟု ဂလက်မန်းက ဆိုသည်။ “အရမ်းကောင်းတာတစ်ခုက ဒီမှာ အလုပ်လာလုပ်တဲ့ ဂျူး တော်တော်များများ ရှိနေတာပါ။ လမ်းမှန်ကမ်းမှန်သာ ဆက်လှုပ်ရှား ဆောင်ရွက်မယ်ဆိုရင် ဂျူးတွေ ပိုရောက်လာဦးမှာပါ”ဟုလည်း ၎င်းက ခန့်မှန်းပြောကြားသည်။
pic_2.jpg
ဓာတ်ပုံ – ဗစ်တိုရီးယား မီလ်ကို
၎င်းနှင့် မြန်မာ-ဂျူးအသိုင်းအဝိုင်းအကြားရှိ အပြန်အလှန် ဆက်သွယ်မှုမှာ အလွန် နည်းပါးနေသေးသည်ဟုလည်း ဂလက်မန်းက ဆိုလိုက်သည်။
“ဒီနိုင်ငံထဲမှာ မြန်မာ-ဂျူးတွေ ရှိနေတဲ့အကြောင်း ကျွန်တော် ကြားပြီးပါပြီ”ဟု ဂလက်မန်းက ဆိုသည်။ “သူတို့ကို ကျွန်တော် တွေ့လိုပေမဲ့ ဘယ်နေရာမှာ နေကြသလဲ ဆိုတာကိုတော့ မသိသေးပါဘူး”ဟုလည်း ထပ်လောင်းပြောပြသည်။
ရန်ကုန်မြို့ အင်းလျားကန်ဘေးမှ လမ်းအနည်းငယ် လျှောက်သွားရသည့် နေရာတွင် အစ္စရေးသံရုံး တည်ရှိနေပြီး ထိုသံရုံးတွင် ဂျူးဘာသာရေးပွဲတော်များနှင့် ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ အခမ်းအနားများကို တစ်နှစ်ပတ်လုံး ကျင်းပလျက်ရှိသည်။
“နှစ်သစ်အကြို ညစာစားပွဲ၊ ဂျူးတွေရဲ့ ကျွန်ဘဝက လွတ်မြောက်မှု အထိမ်းအမှတ် ညစာစားပွဲနဲ့ တခြားပျော်ပွဲရွှင်ပွဲတွေကို ကျင်းပလေ့ရှိပါတယ်”ဟု မြန်မာနိုင်ငံဆိုင်ရာ အစ္စရေးနိုင်ငံ သံအမတ် မစ္စတာ ဒန်နီရယ် ဇွန်ရှိုင်းက ဆိုသည်။
“ဒါက ဒီနိုင်ငံမှာ လာရောက်နေထိုင် အလုပ်လုပ်နေကြတဲ့ ဂျူးအများစု ပါဝင်တဲ့ ဒီဂျူးအသိုင်းအဝိုင်းနဲ့ ထိတွေ့ဆက်ဆံမှုရဲ့ တစိတ်တဒေသလို့ ကျွန်တော်တို့ မှတ်ယူပါတယ်”ဟုလည်း ထပ်လောင်းပြောကြားသည်။
မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဂျူးအသိုင်းအဝိုင်းအတွက် ဆင်မြူရယ်၏ ကြိုးပမ်းမှုကိုလည်း ဇွန်ရှိုင်းက မဆိုင်းမတွ ချက်ချင်းပင် ထုတ်ဖော် အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။
pic_3.jpg
ဓာတ်ပုံ – ဗစ်တိုရီးယား မီလ်ကို
“ဂျူးဘုရားကျောင်းက မြန်မာနိုင်ငံမှာရှိတဲ့ ဂျူးတွေအကြောင်း သတိပြုမိစေမယ့် ဆွဲဆောင်မှု တစ်ခုဆိုတာ လုံးဝ သေချာပါတယ်”ဟု ဇွန်ရှိုင်းက ဆိုသည်။ “ဆမ်မီနဲ့ သူ့ရဲ့မိသားစုက ရန်ကုန်မှာ ဂျူးတွေ ရောက်ရှိနေဖို့အတွက် အတော်လေး အထောက်အကူပြုခဲ့ပါတယ်”ဟုလည်း ထပ်ပြောသည်။
ဆင်မြူရယ်မှာ ယခုအခါ နယူးယောက်မြို့၌ ကောလိပ်တက်စဉ် စတင်ခဲ့သော ကမ္ဘာလှည့် ခရီးသွားကုမ္ပဏီ ဖြစ်သည့် မြန်မာရှာလွန် ကုမ္ပဏီ Myanmar Shalom အတွက် အလုပ်လုပ်ရင်း ၎င်း၏ အချိန်အများစုကို ကုန်လွန်နေရသည်။ ဤကမ္ဘာလှည့် ခရီးသွားလုပ်ငန်းသည် ကမ္ဘာတစ်လွှားရှိ ဂျူးများအား မြန်မာနိုင်ငံသို့ ခေါ်ဆောင်လျက်ရှိပြီး ဂျူးဘုရားကျောင်းသို့ သွားရောက်လေ့လာရန် အစဉ်သဖြင့် သေချာကျနစွာ စီစဉ် ဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်ဟု ဆင်မြူရယ်က ဆိုသည်။
“ပြီးခဲ့တဲ့လထဲမှာ ထိုင်း၊ စင်ကာပူနဲ့ ဟောင်ကောင်က ဂျူးတစ်စုက ရန်ကုန်နဲ့ ဂျူးဘုရားကျောင်းကို လာရောက် လည်ပတ်ခဲ့ကြပါတယ်”ဟု ဆင်မြူရယ်က ဆိုသည်။ “ဒါက ဂျူးအသိုင်းအဝိုင်းအတွက်သာ ဂုဏ်တက်စေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်မြို့လုံးကိုလည်း ဂုဏ်တက်စေပါတယ်”ဟုလည်း ပြောပြလိုက်သေးသည်။
ဆင်မြူရယ်သည် ၎င်း၏ အိမ်နီးနားချင်းများအား ရန်ကုန်ရှိ မိမိ၏ မိသားစုနှင့် ဂျူးအသိုင်းအဝိုင်း၏ ကြီးပွားတိုးတက်မှုတွင် အဓိကအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့ခြင်းအတွက် ကျေးဇူးတင်စကား ပြောပြလိုက်သေးသည်။
ဓာတ်ပုံ – ဗစ်တိုရီးယား မီလ်ကို
“ကျွန်တော်တို့က မွတ်ဆလင်ဘာသာ အလွန်ကိုင်းရှိုင်းတဲ့ အိမ်နီးနားချင်းတွေနဲ့ နေရပေမဲ့ ပြဿ နာ တစ်စုံတစ်ရာ မရှိခဲ့ဖူးပါဘူး”ဟု ဆင်မြူရယ်က ဆိုသည်။
“အိမ်နီးနားချင်းတွေက ဂျူးဘုရားကျောင်းကို ရှင်းဖို့၊ အခမ်းအနားတွေ တက်ရောက်ဖို့အတွက် မကြာခဏ လာရောက်ကြသလို သူတို့ရဲ့ အခမ်းအနားတွေကို လာဖို့လည်း ကျွန်တော်တို့ကို ဖိတ်ကြားတာမျိုး ရှိပါတယ်။ ဒါက ဝမ်းသာစရာ ကောင်းတဲ့ကိစ္စ ဖြစ်သလို ဒီထက်ပိုပြီး အရေးကြီးတာက ဒီလိုဆက်ဆံရေးမျိုး အစဉ်သဖြင့် ရှိနေဖို့ပါပဲ”
ဂျူးအသိုင်းအဝိုင်းကို တိုက်ရိုက်ပစ်မှတ် မထားခဲ့ကြသော်လည်း မြန်မာနိုင်ငံအတွင်း အမုန်းစကား ပြောဆိုမှုများ တစစ တိုးတက်များပြားလာခြင်းအတွက်မူ စိုးရိမ်ခဲ့ရသည်ဟုလည်း ဆင်မြူရယ်က ဆိုသည်။
“ဒီကိစ္စတွေအကြောင်း ပြောဆိုဆွေးနွေးဖို့ အလွန်အရေးကြီးပါတယ်”ဟု ဆမ်မြူရယ်က ဆိုသည်။ “ဘယ်သူကမှ ခင်ဗျားအတွက် ရပ်တည်ပြောဆိုပေးတာမျိုး မရှိဘူးဆိုရင် လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၄၀ လောက်က ဂျူးတွေ ကြုံတွေ့ခဲ့ရတာမျိုးတွေ ထပ်ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။ ခင်ဗျားတို့အနေနဲ့ ဒီကိစ္စကို လူသိရှင်ကြား ရပ်တည်ပြောဆိုပေးသင့်ပါတယ်”ဟုလည်း ၎င်းက ထပ်လောင်းပြောကြားသည်။
pic_4.jpg
ဓာတ်ပုံ – ဗစ်တိုရီးယား မီလ်ကို
ရန်ကုန်မြို့ကြီးက ပေးအပ်ထားသည့် ထွေပြားဆန်းကြယ်မှုများနှင့် မတူကွဲပြားမှုများ၏ အလှတရားကို မိမိ ခံစားသဘောကျမိသည်ဟုလည်း ဆင်မြူရယ်က ဖွင့်ဟပြောကြားသည်။
“ရန်ကုန်ရဲ့ ကျွန်တော် သဘောအကျဆုံး အစိတ်အပိုင်းက မြို့တော်ခန်းမရယ်၊ စေတီပုထိုးတွေရယ်၊ ဘာသာပေါင်းစုံ ဘုရားရှိခိုးကျောင်းတွေရယ် အတူရှိနေခြင်းပါ”ဟု မြို့လယ်ခေါင်ရှိ ဆူးလေဘုရားလမ်းနှင့် မဟာဗန္ဓုလလမ်းဆုံကို ရည်ညွှန်းပြောဆိုသည်။
“အဲဒီလိုမျိုး တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပါဘူး။ ဒီလူမှုအသိုင်းအဝိုင်းတွေက ငြိမ်းချမ်းစွာ အတူယှဉ်တွဲ နေထိုင်ခဲ့ဖူးတယ်၊ ဘယ်လိုမျိုး နေထိုင်ခဲ့တယ်၊ ဒီလိုမျိုး ဆက်လက်နေထိုင်ဖို့ လိုတယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းတွေကို သတိရစေပါတယ်” ဟုလည်း ဆိုလိုက်သေးသည်။
ဆင်မြူရယ်က ၎င်း၏စကားကို အဆုံးသတ်လိုက်ချိန်တွင် ကမ္ဘာလှည့် ခရီးသွားအဖွဲ့ တစ်ဖွဲ့ ဝင်ရောက်လာရာ သူ့မျက်လုံးများ ထိုလူစုထံ ရောက်သွားသည်။ ဆင်မြူရယ်က ၎င်းတို့အား ခေါင်းငြိမ့် ပြုံးပြကာ နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီးနောက် ၎င်းတို့၏ တီးတိုးပြောသံများနှင့် ရယ်မောသံများမှာ ၎င်းတို့ရောက်ရှိနေသော ခန်းမကြီးကို ဖြန့်ကျက်လွှမ်းခြုံသွားလေတော့သည်။
အောင်မင်း ဘာသာပြန်သည်။
